Deze vraag krijg ik zó vaak: “welke fietsbroek moet ik nou aan? Ze zijn er van 40 tot 200 euro maar wat is nu een goeie?”. En meteen daarachteraan komt meestal de hamvraag: en moet daar nu wel of niet iets onder? Ik leg je uit waar je op moet letten bij het uitkiezen én dragen van jouw ideale broek voor het wielrennen of mountainbiken.
Overigens, die vragen over kleding krijg ik vaak als iemand al een bikefit bij me komt doen. Maar dan is het wel extra makkelijk. Want tijdens een bikefit stellen we jouw lijf optimaal af op jouw fiets, nee… andersom… en worden jullie een ‘setje’. Dat is mijn handelsmerk. En het fijne bijeffect van een passende fiets, dat is dat je ook al fijn kunt fietsen zonder speciale kleding. Comfortabel zitten is je eerste prioriteit, maar eerlijk is eerlijk: zodra je het hebt over slechtzittende fietskleding, dan kan vooral zo’n broek wel een hoop ellende veroorzaken, dus laten we dat nou zien te voorkomen.
Slecht idee
Om gelijk maar even met de meest grappige of de meest markante dingen te beginnen: er zijn mensen die fietsen helemaal zonder fietsbroek, gewoon in een sportbroekje of hardloopbroekje. Omdat ze die nog hadden en ze dan zeker weten dat het gewoon in de wasmachine kan, zonder zeem. Dat lijkt dus handig, maar het grote nadeel: zo’n broek flubbert en slobbert een beetje om je heen. Vooral voor de heren onder ons. En ja, ook voor de heren die nog een paar kilootjes kwijt willen, want die kopen zo’n broek ook nog eens gróót. Zodat het niet zo opvalt allemaal… die extra onsjes. Maar voor de dames geldt natuurlijk ook, en dat heb ik serieus horen zeggen, een flutterig broekje geeft ook daar schuring en wrijving en dat is gewoon niet fijn.
Hoofdzaak
De hoofdtaak van je broek is dus dat alles netjes op z’n plek blijft zitten. Daarom moet die broek ook strak zitten. Hoewel ik me realiseer dat mensen daar soms wat moeite mee hebben want tja, dat staat niet iedereen even mooi.
Snap ik.
Maar bedenk dat je zelf elk ribbeltje en randje ziet, dat een ander jou alleen maar voorbij fietst en dat niemand dat dus in de gaten heeft. Die broek moet zorgen dat het fietsen zo leuk blijft dat je lijf die ribbeltjes en randjes vanzelf wat meer camoufleert.
En dus wil je dat het goed aansluit: bij je benen, bij je billen, in je kruis én hij moet voldoende hoog zijn aan de achterkant. Die hoogte houdt je rug netjes warm en goed beschermd is en dat is ook gelijk de reden dat eigenlijk alle goeie fietsbroeken bretels hebben. Geen losse bretels, maar gewoon van die hengsels die er al aan vast zitten en die zorgen dat je broek veel beter op de plek blijft zitten.
Hoge nood
Ook hier geldt weer dat er mensen zijn die dat lastig vinden. Vooral als ze beginnen met fietsen. Want tja, als je even naar toilet moet, dan moet die broek uit en wat een gedoe… en ja, dat klopt. Maar we trekken nou eenmaal niet zo’n fietsbroek aan om naar het toilet te kunnen, hij is om fijn en comfortabel te fíetsen. Ik zou zeggen: wen er even aan dat je éérst gaat plassen en je dán omkleedt. Of aankleedt… Naar de ijsbaan doe je waarschijnlijk ook je broek al aan en je doet je bretels later pas omhoog… vlak voordat je de baan opgaat. Hoe kouder het is, des te beter je daarbij nadenkt, geloof ik.
In één van de andere blogs zal ik nog wel een keer uitleggen hoe je heel makkelijk ook nog naar het toilet kunt gaan terwijl je de de broek gewoon aanhoudt, maar dat zijn tips voor gevorderden. Neem voor mij maar aan dat een broek met bretels uiteindelijk veel lekkerder zit zonder gedoe met afzakken, scheef zitten en flubberen. Dat is trouwens ook géén gezicht, als we het over het optische effect hebben.
Waar let je dan nog meer op die fietsbroek?
De zeem natuurlijk! Je denkt waarschijnlijk: hoe steviger, hoe beter! Dus je kiest zo’n dikke, wollige gewatteerde zeem die wat lijkt op een luier. Fout! Niet doen!! Zo’n dikke zeem gaat nog veel te veel ‘werken”; schuiven, frommelen, er komen vouwen en randjes om maar niet te spreken van hobbels… dat zit gewoon niet fijn. Kies dus voor een wat steviger zeem, niet te fluffy.
Extra tip:
Zorg dat je tijdens de passessie even ergens in de fietshouding kan. Het liefst op een echte fiets. En anders maar in een debiel standje in het pashokje of voor de spiegel thuis. Dan merk je dat de houding op de fiets echt iets anders is dan als je rechtop staat. Zowel qua zeem als qua bretels. Als je hier de mist in gaat, is ook die broek van 40 euro zonde van het geld… zorg dus dat je goed past.
Oh, en voordat ik het vergeet: let ook even op de maat van de zeem. Ook daarin zit variatie. Dat is goed om om rekening mee te houden. Dus als uit jouw zadelmeting is gebleken dat je zitbotafstand iets groter is, dan is het ook handig dat je daar rekening mee houdt met de fietsbroek en met de zeem dus. Kijk en vergelijk.
Kijken en passen is het advies. Er zijn heel veel webshops waar ze fietsbroeken aanbieden. Dat is prima om die te bestellen maar bestel dan genoeg en stuur gewoon weer terug wat er niet past. Maar nog fijner is het om gewoon naar een echte fietswinkel te gaan, waar ze je ook wijzen op details die jou zelf niet opvallen en waar je de broek niet alleen kunt passen, maar waar je ook even op een fiets kunt gaan zitten om te kijken hoe het daadwerkelijk zit. Succes!
Oh, mis je nog iets? Oja, ik snap het al. Die veelgestelde vraag uit de bikefits, namelijk:
Doe ik er dan écht, écht niks onder, onder die zeembroek?
Nee. Niks.
Echt niet? Ja, echt waar, er zijn mensen die denken dat ze in het ootje genomen worden, maar onder een fietsbroek trek je niks aan, zodat je nergens randjes, ribbeltjes of losse eindjes creëert, want dan heeft die hele broek geen zin. En heb je dan nog een zalfje of een crèmepje nodig voor je billen of een oud schuurplekje?
Nope.
Je stapt droog, schoon en zonder crèmepje in je fietsbroek. Vervolgens ga je fietsen. En na elke rit – hoe kort ook – was je de fietsbroek uit en laat je die drogen. Je verzorgt je billen netjes met een fijne crème, indien nodig, waardoor eventuele schuur- en schaafplekjes snel herstellen. En dan rest mij geen ander advies dan: fietsen maar.
Tenzij… tenzij je merkt dat je toch echt nog wel wat pijntjes hebt. Schuurplekjes, spierpijn of kramp. Wat jouw fietsmaatjes ook zeggen: die pijn hoort er níet bij. En is gewoon domweg een teken dat jij en je fiets nog geen echte vriendjes zijn.
Daar kan ik je mee helpen.
In een bikefit ben ik een paar uur met je bezig, maar dan staat je fiets ook precies zo dat jij moeiteloos in de goede houding ziet en dus ook veel lékkerder, harder en efficiënter fietst. Besteed je daar liever je geld aan dan aan de zoveelste fietsbroek? Boek een afspraak via de online agenda en weet dat je dan net zo vrolijk naar buiten stuitert als al die andere fietsliefhebbers die daarna pas écht enthousiast werden voor deze sport. Je kunt op me rekenen, als jij wilt blijven trappen!
Wil je als eerste een nieuw artikel van Wielrenschool lezen? Meld je dan hier aan voor de nieuwsbrief