Hi, Joke hier!
Sommigen van jullie kennen mij wel, maar veel ook niet. Ik ben de vrouw van… en ik wil even mijn enthousiasme delen.
Zo’n 15 jaar geleden stapte ik voor het eerst op een racefiets. Zonder enige kennis van zaken. Ik had nog nooit vastgezeten met mijn voeten (wááh eng!!) en ik had een duur-conditie van, om precies te zijn, nul.
Ik was ook een tiental kilo zwaarder. Daar hebben we het al eens over gehad.
Maar wat het ergste was: ik ben niet zo’n held. Remde af voor alle bochten, om vervolgens weer heel erg mijn best te moeten doen om weer in het wiel van Harmen te komen. En als ik daar dan net weer zat, was er alweer een bocht…
Hoogtevrees
Daarnaast had/heb ik ook behoorlijk last van hoogtevrees. En waar het me met skiën ooit gelukt is, om daar controle over krijgen, was dat in het begin met de racefiets absoluut niet het geval. OMG….dat kan je in de weg zitten hoor! Naar boven klimmen dat ging nog wel. Dat was gewoon afzien.
Maar het ergste was, dat ik in de klim me al zorgen maakte over die afdaling die komen ging. Over mogelijke haarspeldbochten en hoe eng dat was. Peentjes zweette ik. Om vervolgens met verkrampte handen van het vele remmen beneden aan te komen. Pfff. Herkenbaar?
Dan even een sprongetje naar nu. Een poosje terug waren Harmen en ik samen in Spanje op ‘trainingskamp’. Ja, óók voor de leuke terrasjes. Want er staan zoveel leuke reizen op het programma dat we absoluut fit en in topvorm aan het seizoen willen beginnen. Maar we gingen vooral om het fietsen. Ook even zelf genieten.
En weet je wat ik me ineens realiseerde, onderweg? Hoe leuk het is dat ik er tegenwoordig zó van kan genieten!
We hebben hier tien jaar geleden namelijk ook al eens gefietst. En ik moet je wat bekennen: ik herinner me het uitzicht niet eens meer. Ik was toentertijd alleen maar bezig met het fietsen, het sturen in de vele bochten, de afdalingen en het zenuwachtig maken voor… ja eigenlijk denk ik nu: voor niks. Zo jammer, want het is hier prachtig!
Nu ik alles onder controle heb: mijn fiets in de bochten, mijn ademhaling in de klim, mijn snelheid in de afdaling, de wetenschap dat ik altijd weet hoe ik remmen kan… nu is het heerlijk om hier te fietsen. En heb ik dus ook nog tijd om van het uitzicht te genieten. En van de zon 🙂
En weet je, dat heb ik dus mooi aan Harmen te danken. Want ik vond het fietsen al leuk, maar hij heeft mij stap voor stap geleerd om al die angsten aan te pakken. En dat is best lastig bij je eigen vrouw kan ik je vertellen 🙂
Dat wilde ik dus even delen.
Want als jij ook last hebt van bepaalde angsten: daar kun je wat aan doen! Leren klimmen, dalen en remmen wanneer je dat wilt? Of om goed door bochten heen te sturen waardoor je nooit meer hoeft aan te zetten om bij je voorganger te komen? Harmen leert het je zo. Ook voor de angstkonijntjes. En ook voor de durfals die net iets te vaak onderuit zijn gegaan… . Deze clinics strómen vol, maar we hebben er pas weer een aantal nieuw data voor ingepland. Kijk hier maar en als je slim bent: boek dan ook gelijk als er nu nog tickets voorradig zijn:
En als je dat dan onder controle hebt… is je volgende doel dan zo’n gave fietsreis met ons? Het is zoóó leuk! Inclusief het samen genieten van hoe heerlijk het is dat het niet meer eng is. En van het uitzicht, de terrasjes en alle gezelligheid, want ook dat hoort bij een serieuze fietsreis. Kijk hier maar eens:
X Joke